De vlag uit. Vanaf eind mei hoeven ze niet meer de computer open te klappen om elkaar te zien, maar kunnen deelnemers aan het Nederlandse groepswerk weer in levende lijve genieten van elkaars gezelschap.

,,De heenweg was al een feest. Ik werd opgehaald door een van de auto-maatjes en ben samen met mijn vriendinnen Annetje en Sonja naar de koffieochtend gebracht’’, vertelt Betty van Essen (96) van de Beth Bartgroep. ,,In Beth Bart was het een warm weerzien. Ik woon met twee dochters in huis en verveel me geen moment, ook in coronatijd niet, maar tegelijkertijd keek ik enorm uit naar de woensdagochtenden. Deze bijeenkomsten breken de week en zijn een bron van plezier. Iedere week hebben we een interessant gespreksonderwerp – deze eerste keer na corona was dat het thema ‘huizen en keukens'- en wisselen we heel wat verhalen uit.  

,,Minder leuk was het dat in coronatijd twee groepsleden zijn overleden, Sal Ganor en Ellis Lehman, beide kleurrijke en creatieve personen die veel inbrachten in de groep en met veel liefde zullen worden herdacht.  

,,Al met al vind ik het een enorm voorrecht dat wij Nederlanders een organisatie als Elah hebben, die zich om ons ouderen bekommert.''

Geske Boneh (71) vertelt over de Hutspotgroep: ,,Als groep zijn we de coronatijd heel goed doorgekomen. We openden een whatsappgroep en hielden contact. Maar bij elkaar komen en samen zitten, dat is toch een andere en diepere ervaring. Je ziet en hoort elkaar, je maakt oogcontact, en je kunt de dingen uitgebreid vertellen, in plaats van die korte berichtjes.

,,De eerste ontmoeting in april kwamen we bijeen op het grote balkon van het Elahkantoor in Hadera. De sfeer was optimaal en ieder genoot van het weerzien. Natuurlijk werden koffie, thee en de nodige lekkernijen aangeboden, en konden de aanwezigen een keuze doen uit de boeken van de mobiele bibliotheek. Iedereen was heel enthousiast. We zijn alvast de komende bijeenkomsten aan het plannen, die vast en zeker ook weer gezellig worden.’’

‍