Feestdagen in tijd van oorlog

Therapeutisch Centrum

Hoe vier je de feestdagen terwijl in Gaza gegijzelden vastzitten, onze soldaten aan het front staan, tienduizenden zijn geevacueerd ​​en de oorlog voortduurt?

De oorlog duurt al een jaar, de realiteit is ingrijpend veranderd, maar de kalender blijft op zijn plaats. En nu, met het aanbreken van de Tisjrei-feestdagen, hebben veel mensen het moeilijk met het contrast tussen de sfeer van oorlog en die van feest. Soms voelen ze zich zelfs schuldig: hoe kunnen we in deze omstandigheden rond de feesttafel zitten? Maar rituelen in het algemeen en feestdagen in het bijzonder hebben, juist in tijden van nood en onzekerheid, waarde en betekenis. Probeer daarom vrede te sluiten met deze spanning en de beste manier te vinden om de komende periode door te komen, wellicht geholpen door de volgende tips:

Accepteer verschillen

Het is belangrijk om te erkennen dat mensen op verschillende manieren omgaan met de situatie. Sommigen willen liever niet het huis uit en voelen zich veiliger en beschermd in hun eigen omgeving, terwijl anderen juist zo gewoon mogelijk willen doen en leven, en de routine in stand houden. Respecteer de verschillen en behandel elkaar met respect en mededogen.

Vertaal de toestand voor kinderen

Je kunt de realiteit niet voor kinderen verbergen. Probeer te begrijpen wat zij weten en hen vervolgens de informatie op maat aan te bieden. Bijvoorbeeld: er is oorlog in het noorden, we vechten tegen een organisatie die Israël schade wil toebrengen en we geven een harde klap, zodat de bewoners van het noorden naar hun huizen kunnen terugkeren en daar veilig kunnen wonen. Het is niet nodig om kinderen te overvallen met informatie die ze niet aankunnen en die hen kan overweldigen. Kinderen moeten vertrouwen hebben in degene met wie ze praten, en ook een zekere mate van hoop meekrijgen. Bedenk ook dat niet alleen je woorden, maar ook je uistraling en gedrag belangrijk.

Omarm ambivalentie

Soms voelen we tegelijkertijd tegenovergestelde emoties. Daar hoef je niet ongerust over te zijn. Het is normaal dat we zowel hopen als wanhopen, zowel blij zijn als verdrietig. Het gebeurt dat je met elkaar samenkomt en het fijn hebt, en dat je er plotseling weer bij wordt bepaald dat landgenoten nu niet gelukkig kunnen zijn. Het is belangrijk om deze schommelingen en de gelijktijdigheid te accepteren en er niet door gealarmeerd te raken.

Verzorg je lichaam

Als we onderdruk staan, vergeten we soms basishandelingen uit te voeren. Maar zorgen voor je fysiologische behoeften brengt een bepaalde routine met zich mee en een gevoel van controle. Het is belangrijk om onszelf en de mensen om ons heen eraan te herinneren: goed drinken, regelmatig en goed eten, letten op je ademhaling, douchen en andere hygiënische routines niet opgeven.

Geef je over aan het goede

Prof. Merav Roth, verantwoordelijk voor de begeleiding van uit kiboets Be'eri geevacueerde families, vertelt dat iedere keer dat ze iemand iets lekkers ziet eten of van iets ziet genieten, ze die persoon aanmoedigt: 'Geef je hieraan over'. Ontvoerden die uit Gaza terugkeerden, vertelden haar ook dat ze tijdens hun gevangenschap hoopten dat het goed ging met hun dierbaren, dat die voor zichzelf zorgden en het hoofd boven water hielden. De plicht van de overlevende is niet om zich naar de dood te laten meeslepen, maar om het wederzijdse verlangen om te bestaan, om zich aan het leven vast te houden, in stand te houden, vanuit een sterk gevoel vandankbaarheid. Het is belangrijk betekenisvolle momenten te beleven die je verbinden met leven, en niet met de hel.

Hou de continuiteit vast

Rituelen hebben ons altijd beschermd en zullen ons altijd beschermen. Zelfs tijdens de Holocaust vierden Joden feestdagen, baden, hielden een Seder-avond en bliezen indien mogelijk op de sjofar. De rituelen zorgen ervoor dat we de schakel blijven voelen en vormen tussen de dingen die voor ons bestonden en de dingen die na ons zullen komen. Rituelen herinneren ons eraan dat we deel uitmaken van iets groters, het verbindt ons met wie we zijn en geeft ons een gevoel van gemeenschap en betekenis.

מאת
Rona Ackerman
Adjunct-directeur externe relaties en bedrijfsontwikkeling
תודה רבה לך!
אופס... משהו השתבש בשליחת התגובה. נסו שוב מאוחר יותר
Terug