De dood laat niemand onverschillig

Therapeutisch Centrum

In het Death Cafe van het Elah Centrum wordt de gelegenheid gegeven om een open gesprek te voeren over de dood. 

Begin december is in het Elah Centrum in Jeruzalem de vierde lichting van het Death Café van start gegaan. Het cafe, onder leiding van therapeuten Levensbegeleiding Dina Herz en Rachel Wachtfogel, biedt een veilige omgeving om over de dood te spreken, een thema dat veel mensen bezighoudt maar dat lange tijd tot de taboesfeer hoorde. Wie het aandurfde om de dood aan te roeren, bijvoorbeeld om zich voor te bereiden op het eigen overlijden, kreeg vaak ongemakkelijke blikken.

Voorzichtige start

Voor hun initiatief werden Dina en Rachel geïnspireerd door het boek 'Café Mavet' van Amia Lieblich, die daarmee het Europese concept van een Death Café in Israël introduceerde. In het begin aarzelden ze of het wel zou aanslaan. Zouden Israëli’s bereid zijn om met anderen over een onderwerp te praten dat met schroom en angst is omgeven? Het tegendeel bleek waar: niet alleen bestaat er veel belangstelling, ze worden nu zelfs privé benaderd door mensen die de dood als gespreksthema op de agenda willen zetten. 

Dina: ,,De dood heeft een push-pull effect. Het kan mensen zowel aantrekken als afstoten. Maar een ding is zeker: de dood laat niemand onverschillig. Het mooie is dat nu steeds meer mensen ontdekken dat het gesprek erover juist geruststelt en helpt om angsten te verminderen.’’

De motivatie van deelnemers is divers. Sommigen zijn gewoon nieuwsgierig of willen meer inzicht in het onderwerp krijgen, anderen zoeken naar een plek waar ze openlijk en zonder angst of schroom over de dood kunnen spreken.

Het bespreken van de dood voelt voor Dina en Rachel als een grote verantwoordelijkheid. Om dit gevoelige onderwerp op een zorgvuldige manier te benaderen, werken ze onder supervisie van een ervaren begeleider. Daarnaast hebben ze een eigen werkmodel ontwikkeld. Tijdens de bijeenkomsten zorgen ze allereerst voor een sfeer van vertrouwen en discretie, zodat deelnemers zich veilig voelen om open en eerlijk te zijn. Verder zetten ze op iedere bijeenkomst een specifiek thema centraal:

 • Hoe maak ik ruimte in mijn leven voor iemand die er niet meer is?

• Wat zou het betekenen als er eeuwig leven bestond?

• Hoe ga ik om met angsten en onzekerheden rondom de dood?

Daarbij maken ze gebruik van kaarten, inspirerende teksten(zowel seculier als bijbels) en creatieve activiteiten en andere expressievormen. Om het gesprek na beeinding van de groep gaande te houden en/of mensen met een gedeelde interesse met elkaar in contact te brengen, organiseren Dina en Rachel bovendien reünies voor alle groepen die ze hebben begeleid.

Inspiratie voor het leven

De dood bespreekbaar maken is volgens Dina en Rachel niet deprimerend, maar juist inspirerend. Het herinnert ons eraan dat het leven eindig is en motiveert om bewuster te leven. Het besef dat het leven eindig is, zet je aan het denken over hoe je je tijd hier waardevol kunt invullen. Daarbij gebruiken ze graag een citaat van Etty Hillesum: ‘Men moet de dood accepteren als behorende bij het leven’.

Voor meer informatie of aanmelding, neem contact op met het Elah Centrum via 1800-800-440 of schrijf je in via de onderstaande link.

מאת
Raya Haller
Sociale media manager
תודה רבה לך!
אופס... משהו השתבש בשליחת התגובה. נסו שוב מאוחר יותר
Terug